Dawno, dawno temu, za górami za lasami w miejscowości Lida która była siedzibą wielkich książąt litewskich przyszedł na świat Andrzej Januszajtis. W okresie drugiej wojny światowej i pierwsze lata po niej mieszkał w Lublinie. Potem przeniósł się do Gdańska gdzie rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Gdańskiej. Równocześnie uczył się w szkole muzycznej w klasie fortepianu. Jako pracownik naukowy Katedry Fizyki Politechniki uzyskał doktorat a potem tytuł docenta. Pewien czas mieszkał w Sopocie, ale to Gdańsk ukochał najbardziej. Setkami godzin studiował historię Gdańska. Zaowocowało to wydaniem kilkunastu książek poświęconych historii ,,Grodu znad Motławy’’. Do dzisiaj intensywnie pracuje nad popularyzacją historii Gdańska i znanych gdańszczan z różnych epok, co udowadnia w niezliczonych audycjach telewizyjnych i radiowych...

Benefis Andrzeja Januszajtisa.
 

Goscie honorowi benefisu:

Edmund Wittbrodt
Prezes Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego

Stanisław Sikora
Prezes zarządu oddziału gdańskiego pttk

Henryk Sodolski
Politechnika Gdańska

Oprawa artystyczna:

Jarosław Tyrański
aktor

Katarzyna Januszajtis-Mielczarek
skrzypce

Iwona Januszajtis
śpiew, fortepian

Kwartet Capella Gedanensis

Klaudia Trzasko
sopran

START: godz. 18.00
WSTĘP: wolny


ANDRZEJ JANUSZAJTIS (ur. 18 VIII 1928 Lida, obecna Białoruś), fizyk, popularyzator wiedzy o Gdańsku. Od 1933 roku w Lublinie, gdzie zdał maturę, w latach 1948–1954 studiował na Wydziale Mechanicznym  Politechniki Gdańskiej (PG), 1953–1958 także w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (Akademia Muzyczna) w klasie fortepianu. Na PG uczeń  Ignacego Adamczewskiego, od roku 1954 pracownik Katedry Fizyki PG, po doktoracie od 1968 na stanowisku docenta. Do 1958 mieszkał w Sopocie, następnie w Gdańsku. Autor m.in. 3-tomowego podręcznika Fizyka dla politechniki (1977–1985, 1991). Dyrektor Instytutu Fizyki, współzałożyciel i pierwszy dziekan Wydziału Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej. W roku 1990 z ramienia Komitetów Obywatelskich (tworzonych przez działaczy  Solidarności) został członkiem Rady Miasta, od grudnia tegoż roku do czerwca 1994 jej przewodniczący. W 2002 nadano mu  honorowe obywatelstwo miasta Gdańska. Aktywny popularyzator wiedzy o Gdańsku, zaangażowany w pielęgnowanie jego tradycji i ratowanie zabytków. Prezes  Stowarzyszenia „Nasz Gdańsk”, Towarzystwa „Horologium” i Towarzystwa Promocji Młodych Skrzypków im.  Aleksandry Januszajtis. Kierował m.in. odbudową  zegara astronomicznego w  kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (uruchomiony 9 V 1990), doprowadził do powrotu  carillonu do  kościoła św. Katarzyny. Autor m.in. popularnego przewodnika Z uśmiechem przez Gdańsk (1968 i 2003) z ilustracjami  Zbigniewa Jujki i przewodnika Gdańsk (2008) oraz pozycji popularnonaukowych, często o charakterze pionierskim: Kościół św. Katarzyny w Gdańsku (1989), Koroną herb twój ozdobiono (1997), Zegar astronomiczny w kościele Mariackim w Gdańsku (1998), Dzieciństwo i młodość Daniela Gabriela Fahrenheita (2002), Mr. Fahrenheit, dżentelmen z Gdańska (2005 – pierwsza książkowa biografia uczonego), Gdańskie zegary, dzwony i karyliony (2003), Legendy dawnego Gdańska (2005 i 2011), Sulmin – niezwykłe dzieje podgdańskiej wsi (2009), Od Gyddanyzc do Wielkiego Gdańska (2011 – historia gdańskich dzielnic), albumiku Gdańskie Spichlerze – piękno zapomniane (2011), a także zbiorów felietonów Krzyże Farnej Wieży (2007), Opowieści starego Gdańska (2009) i Gdański Król Żurawi (2010). Jest też autorem własnoręcznie zilustrowanego zbioru wierszy Sonety greckie (1983). (źródło: gedanopedia)