Filmowe Spotkania z Turcją - Mozaika Turecka

Ostatnie pięć lat kina znad Bosforu zaznaczają najważniejsze światowe nagrody: Złoty Niedźwiedź festiwalu w Berlinie (dla filmu Miód Semiha Kaplanoglu w 2010 roku) i Złota Palma festiwalu w Cannes (dla filmu Zimowy sen Nuri Bilge Ceylana w 2014 roku).

To właśnie twórcom tych nagradzanych filmów poświęcony będzie sobotni wieczór w Nadbałtyckim Centrum Kultury w Gdańsku w ramach obchodów 600-lecia nawiązania stosunków dyplomatycznych pomiędzy Turcją a Polską. Projekcji ich filmów towarzyszyć będą prelekcje filmoznawcy, który naszkicuje portret współczesnego kina tureckiego.

W ramach spotkania pokażemy dwa filmy uznanych reżyserów:

• 17:00 Jajko (reż. Semih Kaplanoglu, 2007, 97')
• 19:30 Pewnego razu w Anatolii (reż. Nuri Bilge Ceylan, 2011, 157')

Prelekcje: Paweł Biliński (Uniwersytet Gdański).

O filmach

Jajko
Pierwsza część Trylogii Yousufa (obok późniejszych Mleka i Miodu) prezentujących losy poety w odwróconej chronologii, od wieku dojrzałego do dzieciństwa.
Po śmierci matki Yusuf przybywa do rodzinnej miejscowości po długiej nieobecności. Yusuf musi przeprowadzić rytuał związany ze śmiercią matki, konfrontując się jednocześnie z lokalnym, niespiesznym rytmem życia i kiełkującym w nim poczuciem winy.

Reżyser o Trylogii Yusufa:
To, czego szukam w tym przedsięwzięciu to rozłożone na długi dystans filmowe cofnięcie się w czasie. Narracja wszystkich trzech filmów toczy się w czasie teraźniejszym. Jestem zdania że to właśnie czas jest podstawową materią kina. Przy użyciu takiego konceptu mam nadzieję wyrazić brzemię i ból przemijania i zaprosić widzów do namysłu nad własnym życiem.

Pewnego razu w Anatolii
Lekarz, prokurator, policjanci oraz dwaj podejrzani i osoby towarzyszące uczestniczą w nocnej wizji lokalnej, podczas której starają się odnaleźć zwłoki zamordowanego mężczyzny. Ta z pozoru kryminalna opowieść okazuje się jednak eksplorować o wiele bardziej pojemne treści.

Reżyser o swojej twórczości:
Świat jest zmęczony i zaniepokojony homogenizacją kultury. A my mamy do zaproponowania coś innego. Żyjemy na styku różnych mentalności – naszej imperialnej przeszłości, Wschodu i Zachodu. To odbija się w każdym z nas. Bywa, że rodzi frustrację, ale jest naszym bogactwem. Żyjemy w Turcji jak w laboratorium, w którym można obserwować mieszanie się kultur. I pokazujemy to w kinie – także pustkę, jaka tworzy się na stykach takiego kolażu.
Każdy z moich filmów jest listem, który piszę do własnej samotności i ciemnej strony natury. Nie interesuje mnie rzemiosło, rozrywka, adaptowanie cudzych tekstów. Musi mnie coś dręczyć, niszczyć od środka, żebym chciał to przelać na celuloid. Nie boję się przyznać, że nieustannie kręcę autobiografię. Kino jest dla mnie szukaniem tożsamości.

Wydarzenie w ramach obchodów 600-lecia nawiązania stosunków dyplomatycznych między Polską i Turcją - Mozaika Turecka

START: godz. 17.00
WSTĘP: wolny