27 grudnia o godz. 17.00 zapraszamy do Biblioteki Manhattan!
27 października w Centrum Św. Jana w Gdańsku odbyła się gala wręczenia Pomorskiej Nagrody Literackiej „Wiatr od morza” za rok 2020, podczas której Marszałek Województwa Pomorskiego Mieczysław Struk ogłosił zwycięzców tegorocznej edycji.
Nagrodę w kategorii Literacka Książka Roku otrzymał Antoni Pawlak, za tomik poezji „Ale bez rozgrzeszenia”. Zwycięską książką w kategorii Pomorska Kasiążka Roku okazała się biografia Mikołaja Trzaski „Wrzeszcz! Mikołaj Trzaska – autobiografia”, której autorami oprócz bohatera są jego romówcy Tomasz Gregorczyk i Janusz Jabłoński.
27 grudnia o godz. 17.00 zapraszamy do Biblioteki Manhattan na spotkanie z autorami zwycięskich książek, z którymi rozmawiał będzie dyrektor Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Gdańsku - Jarosław Zalesiński.
Antoni Pawlak - poeta, prozaik i publicysta. Debiutował jako poeta w 1973 roku miesięczniku Litery, a w 1975 roku ukazał się jego pierwszy tomik poetycki Czynny całą dobę. W latach 70. i 80. zamieszczał swoje utwory w czasopismach drugiego obiegu, był członkiem redakcji niezależnego czasopisma Puls i jednym z twórców pisma literackiego Naprzeciw. W 1989 roku był jednym z założycieli reaktywowanego pisma Po Prostu. W latach 1989-1991 wszedł w skład sekretariatu redakcji Gazety Wyborczej, później został szefem działu kultury tegoż dziennika i jego dodatku – Gazety o Książkach. W wolnej Polsce pracował w kilku gazetach i czasopismach, był też wydawcą i rzecznikiem prezydenta Gdańska Pawła Adamowicza. Jest autorem około 20 książek, w większości tomików poetyckich. Laureat Nagrody im. Kościelskich, Pomorskiej Nagrody Artystycznej, Honorowej Nagrody GTPS, Nagrody Miasta Gdańska Splendor Gedanensis, otrzymał również Srebrny Medal Gloria Artis. W 2019 roku był nominowany do Pomorskiej Nagrody Literackiej za wspomnieniowy zbiór anegdot Zapiski na paczce papierosów.
Tomik poezji Ale bez rozgrzeszenia nominowany do Pomorskiej Nagrody Literackiej za 2020 rok to, jak napisał Krzysztof Siwczyk: wysokooktanowy zapis doświadczenia erotyzmu i polityki, który nie rozgrzesza, nie niesie pocieszenia. Nic nie ułaskawia. Tadeusz Nyczek zanurzając się w poezji Pawlaka podkreśla: jedno wydaje się niezmienne: Antkowa umiejętność łączenia cudu jasnej poezji z ciemną prozą życia. (…) Pawlakowe wiersze są proste i czytelne, ale płynie w nich wartki nurt misternych, zaskakujących skojarzeń.
Mikołaj Trzaska - kompozytor, saksofonista, klarnecista. Jeden z liderów takich zespołów jak: Miłość, Łoskot, The Users, NRD, Gdańskie Słoniki lub Masło. Autor muzyki do spektakli teatralnych oraz filmów dokumentalnych i fabularnych m. in. Wojciecha Smarzowskiego czy Łukasza Wylężałka. Laureat wielu nagród: Pomorskiej Nagrody Artystycznej, Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury Splendor Gedanensis, a także nagród za muzykę filmową na gdyńskim Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych.
Tomasz Gregorczyk - dziennikarz i krytyk muzyczny, wieloletni współpracownik radiowej Dwójki, zastępca redaktor naczelnej kwartalnika Fragile. Publikował m.in. w: Glissando, Ruchu Muzycznym, Jazz Forum, Twój Blues, Magazynie Gitarzysta, Top Drummer, Muzyce w Mieście, Jazzarium. Chociaż pisze nie tylko o muzyce, to jednak w centrum jego zainteresowań pozostaje jazz i muzyka improwizowana.
Janusz Jabłoński - dziennikarz muzyczny specjalizujący się w jazzie i muzyce improwizowanej, współautor (wraz z Tomaszem Gregorczykiem) kilkuset wywiadów z improwizatorami. Jego teksty ukazywały się m.in. w Tygodniku Powszechnym, Ruchu Muzycznym, Jazz Forum, Glissandzie i Muzyce w Mieście. Od kilkunastu lat współpracuje z radiową Dwójką, gdzie prowadzi regularnie audycje muzyczne. Pracuje również w Dziale Promocji i PR Wydawnictwa Literackiego.
Autobiografia Mikołaja Trzaski to bezkompromisowe, szczere podsumowanie pierwszej pięćdziesiątki i ponad trzydziestu lat aktywności muzycznej a także portret jednego z najbardziej cenionych polskich improwizatorów. Muzyk jest dobrym gawędziarzem, a przy tym nie „gryzie się w język”. Opowiada o dramatycznych losach swojej rodziny z okresu wojny, o Żydach i folksdojczach, dysleksji, wychowywaniu dzieci, wreszcie o wieloletnim przepracowywaniu traum. Jest to kreślony wprawną ręką, czasem mroczny, a czasem tchnący nadzieją autoportret człowieka, który nie chce siebie upiększać.
