kolaż zdjęć, klatki ze spotkań i koncertów zespołu Pancerne rowery
06.06.2021 - 06.06.2021

Laboratorium Dialogu na Festiwalu Metropolia jest Okey/ Pancerne Rowery

Jakie znaczenie dla (własnej) twórczości i wolności intelektualnej ma to „skąd jesteś” i „z kim działasz”?

Pancerne Rowery - legenda Trójmiejskiej Sceny Alternatywnej, początku lat 80. Grupa przyjaciół, która wymyślała i wykonywała utwory słowno–muzyczne w dwóch różnych konwencjach: punkowo–awangardowej, opartej na swobodnej improwizacji z wykorzystaniem klasycznych instrumentów muzycznych (fortepian, ksylofon, wiolonczela, waltornia, flet, trąbka itd.) oraz grungowej, łączącej hipisiarskie marzenia z wojowniczą agresją punka. Obie te konwencje posiadały wspólny mianownik – psychodelię.” https://requiem-records.com/pl/sklep/pancerne_rowery126b404d. W ramach 3 spotkania z cyklu Laboratorium Dialogu na Metropolia jest Okey spotkamy się z muzykami zespołu i porozmawiamy o tożsamości, inspiracji i ludziach wokół.

Goście: Pancerne Rowery i przyjaciele: Roman Sebastyański (wokal), Dariusz Wojciechowski (pianino/fortepian, klawisz, trąbka, waltornia), Piotr Baranow (menago) oraz Grzegorz Brzozowicz - zaprzyjaźniony dziennikarz popkulturowy.

Moderatorzy: Beata Staszyńska-Hansen, Onno Hansen-Staszyński i Tomasz Lipski

 

Artystom z Trójmiejskiej Sceny Alternatywnej w czasie PRL-u udawało się tworzyć przestrzeń dla siebie i dla innych. Jak to robią obecnie? Dialog jako rama komunikacji daje nam przestrzeń przepełnioną nadzieją i tajemnicą. Dzięki ludziom w dialogu, ciekawości innych i otwarciu, możemy inicjować sytuacje, gdzie rodzi się wolność intelektualna. Dla każdego, kto z nami będzie, niezależnie od roli, takie spotkanie jest zaproszeniem do "gry z czasem i pamięcią, odczuwania efektu błądzenia" - cytując fragmenty opisu arcydzieła filmowego reżysera Wojciecha Hasa: w Rękopisie znalezionym w Saragossie. W szkatułkowej, dialogicznej narracji wszyscy możemy grać role. A nasze pytania: co to znaczy dla Ciebie, dla nich, dla Was, dla nas, co to znaczy dla mnie, są zaproszeniem do wspólnej drogi – taką mamy nadzieję.”  Beata i Onno Staszyńscy-Hansen - pomysłodawcy projektu

 

GRZEGORZ BRZOZOWICZ – dziennikarz popkulturowy:

„W latach 1972–77 mieszkał w Belgradzie (Jugosławia). W 1985 ukończył studia na Wydziale Telekomunikacji na Politechnice Warszawskiej. W latach 1981–88 organizował koncerty w warszawskim klubie studenckim „Riviera-Remont” (w latach 1986–1988 kierownik klubu). Pomysłodawca i szef festiwalu muzycznego „Poza Kontrolą” (1985–1988). Współpracownik pism: „Non Stop”, „Ekran”, „Magazyn Muzyczny”, "Rock'n'Roll", „Gazeta Wyborcza” (1990–95), „Machina” (zastępca redaktora naczelnego 1996–97), „Elle”, „Muza”[1], „Gala” (redaktor naczelny 2002)[1]), „Ozon”, „Dziennik”, „Playboy” i innych. Jako prezenter muzyczny pracował w stacjach radiowych: Trójka (1984–92)[1] (audycje: Radio Clash, Dzika Rzecz, Tamtam, Rock po Polsku) Rozgłośnia Harcerska, Radio Kolor (szef muzyczny 1993–96), Jazz Radio, Radiostacja, Radio PiN, RDC. Dla TVP2 zrealizował szereg programów dokumentalnych, m.in. „Goran Bregović. Szczęściarz z Sarajewa” (1995), „Yugonostalgia" (2005), „Przyjaciele na 33 obroty” (2013), „Andrzej Korzyński – Zagubiony diament” (2016), „Legia u bram Ligi Mistrzów” (2016). W latach 2006–2011 był współpracownikiem telewizyjnego „Tygodnika kulturalnego” (TVP Kultura). Powrócił do programu w 2016 roku. W 2007 stworzył na antenie platformy n kanał filmowy „Wojna i Pokój”. Animator projektów muzycznych Yugoton i Yugopolis oraz pomysłodawca płyt Goran Bregović & Kayah ("Bregović & Kayah"), Goran Bregović & Krzysztof Krawczyk („Daj mi drugie życie”), Justyna Steczkowska & Boban Marković („Na co mi to było”). Nazwisko Grzegorza Brzozowicza, jako krytyka muzycznego, pojawia się (obok Romana Rogowieckiego) w przeboju Kazika "12 groszy". Publikacje książkowe: Goran Bregović. Szczęściarz z Sarajewa (2000); Sto płyt, które wstrząsnęły światem, czyli kronika czasów popkultury (2000) – współautor Filip Łobodziński; Ucho, gardło nóż – Vedrana Ruda, tłumacz (2002); Cejrowski – biografia (2010); Muniek – Grzegorz Brzozowicz rozmawia z Zygmuntem Staszczykiem (2011); Resortowe dziecko rock'n'rolla (2016).” https://pl.wikipedia.org/wiki/Grzegorz_Brzozowicz

 

PANCERNE ROWERY:

„Zespół „Pancerne Rowery” założyło trzech 16–letnich kumpli z 1–szej klasy ogólniaka; Jędrzej „Kodym” Kodymowski, Michał „Misiek” Orlewicz oraz Roman „Asfalt” Sebastyański, nie posiadając żadnych formalnych umiejętności muzycznych. Zasadniczą ideą „Pancernych Rowerów” było kreowanie tzw. „emocjonalnych przekazów”. Pierwszy koncert odbył się jesienią 1981 roku w niewielkim klubie studenckim „Trops” w Gdańsku. Był to nieformalny (podziemny) przegląd lokalnych punkowych kapel, zorganizowany przez zespół „PKS” (z Gdańska), obok którego (i Pancernych Rowerów) zagrał jeszcze „Zwis” z Gdańska i „Zero” ze Słupska. Na tym koncercie „Kodym” grał na basie, „Misiek” na gitarze, a „Asfalt” śpiewał i grał na gitarze. Na perkusji zagrał „Kwiat” (jedyny koncert). Od 1982 roku (do końca) na perkusji zaczął grać w „Pancernych Rowerach” Mariusz „Badżi” Dunaj. Zespół miał próby w piwnicy domu rodziców „Badżiego”. W czasie stanu wojennego (grudzień 1981 – lipiec 1983) „Pancerne Rowery” grały podziemne ”próby–koncerty” dla kilku/kilkunastu osób, w różnych salkach do prób (swojej i zaprzyjaźnionych zespołów). Pod koniec 1983 od „Pancernych Rowerów” odchodzi „Kodym”, który zakłada zespół Apteka. W okresie 1983–1986 „Pancerne Rowery” próbują w Domu Kultury „Kolejarz” w Gdyni, mając dostęp do bardzo wielu instrumentów, takich jak np.: pianino, organy, kontrabas, saksofony, trąbka, flet, ksylofon. Do zespołu dołącza Elżbieta „Malwina” Wyczyńska (śpiew) oraz Jasiu „Gruby” Pawlik (bas, gitara) i Darek „Darko” Wojciechowski (klawisze, waltornia, trąbka). Przez trzy lata zespół eksperymentuje muzycznie, tworząc styl, który sam określa jako „impresje filmowe”. W tym okresie, podobnie do „Pancernych Rowerów” grają w Polsce: „Szelest Spadających Papierków” (Gdańsk), „Reportaż” (Poznań), „Orkiestra Ósmego Dnia” (Poznań), „Praffdata” (Warszawa) i „Radio Warszawa” (Warszawa). W lecie 1984 roku „Pancerne Rowery” organizują w „Kolejarzu” w Gdyni pierwszy, nieformalny przegląd progresywnej muzyki Trójmiejskiej Sceny Alternatywnej, zapraszając „Aptekę”, „Bóm Wakacje w Rzymie”, „Polish Cham” i „Szelest Spadających Papierków”. Rok później, w tym samym klubie, „Pancerne Rowery” organizują już formalny (ze wszystkimi wymaganymi zgodami i cenzurą) przegląd Trójmiejskiej Sceny Alternatywnej w pełnym składzie. Wszystkie te zespoły wyjechały następnie na ogólnopolski Przegląd Muzyki Alternatywnej i Awangardy Rockowej „Poza Kontrolą” w Warszawie (po przeniesieniu z Torunia), który zorganizowała Agencja „Rock Front” Grześka Brzozowicza. Na tym Przeglądzie „Pancerne Rowery” uznano za najlepszy zespół awangardowy (jurorem był znawca tematu Henryk Palczewski). W swoim artykule dla japońskiego magazynu muzycznego, w rubryce „From the World Scene – Poland” Palczewski przedstawił potem polską scenę awangardową, zestawiając „Pancerne Rowery” i „Szelest Spadających Papierków” z Trójmiasta obok współczesnych awangardowych polskich wykonawców, takich jak „Reportaż”, „Radio Warszawa” i „Orkiestra Ósmego Dnia” oraz historycznych sław, jak „Romuald i Roman”, „Dżamble”, Marek Grechuta, „SBB” i „Osjan”. W 1986 roku „Pancerne Rowery”, wspólnie z „Radio Warszawa”, wyjechały na kilka koncertów po Zagłębiu Ruhry w Niemczech Zachodnich, gdzie w studio muzycznym w Recklinghausen nagrały 3 utwory (w tym jeden wspólnie z „Radio Warszawa” i niemieckim zespołem „Les Funny Beduins”). W latach 1985–86 „Pancerne Rowery” zagrały kilkanaście koncertów w różnych klubach studenckich w Trójmieście i w Polsce (wspólnie z innymi zespołami Alternatywnej Sceny). Wiosną 1986 roku od zespołu odchodzi „Malwina” i „Darko”, a dołącza Janusz „Pierzasty” Sokołowski (gitara). Muzyka „Pancernych Rowerów” powoli ewoluuje w kierunku gitarowej psychodelii, łącząc w sobie mocną energię punk–rocka i trans amerykańskiej, hipisiarskiej muzyki lat 1960–tych.” https://zima.sklep.pl/produkt/pancerne-rowery-wolnosc/

 

LABORATORIUM DIALOGU – o tożsamości, inspiracji i ludziach wokół

Pancerne Rowery i przyjaciele: niedziela 09.05.2021, 17:00 – 18:00, online: https://www.facebook.com/NadbaltyckieCentrumKultury/

 

ZAPRASZAMY SERDECZNIE ONLINE!

A z nagranego spotkania zmontowany zostanie program, którego premiera online na FB NCK odbędzie się 25 czerwca `21 o 17.00.

 

Kontakt do autorów cyklu: https://www.facebook.com/LabDialogu

Osoby ze szczególnymi potrzebami, proszone są o wcześniejsze zgłoszenie chęci udziału w wydarzeniu oraz kontakt na adres mailowy: anna.piotrowska@nck.org.pl lub sekretariat@nck.org.pl, a także bezpośrednio w siedzibie organizatora (ul. Korzenna 33/35, Gdańsk) od pon. do pt., w godz. 9:00-14:00 lub pod numerem telefonu 58 326 10 10

Deklaracja dostępności