Spotkanie autorskie z Marianne Wannow, byłą konsul generalną RFN w Gdańsku, autorką książki Byłam i jestem gdańszczanką, słowo a Autorce - prof. Józef Borzyszkowski. W programie: wręczenie medalu im. Bernarda Chrzanowskiego „Poruszył Wiatr od Morza” przyznanego w maju 2005 roku przez kapitułę pod przewodnictwem prof. Gerarda Labudy w imieniu Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego.

Organizatorzy: NCK, wydawnictwo Novus Orbis, Zrzeszenie Kaszubsko – Pomorskie.

WSTĘP WOLNY

Marianne Wannow urodzona w Gdańsku w 1934 roku. Naukę rozpoczęła w szkole podstawowej we Wrzeszczu w 1941 roku. 23 marca 1945 r. opuściła z matką ojczyznę na pokładzie statku MARS. Po dotarciu do Kopenhagi została internowana. Przez blisko 3 lata przetrzymywana była w obozach dla niemieckich uchodźców położonych na terenie Danii, zaś od połowy grudnia 1947 roku w obozie przejściowym w Hamburgu i w Uelzen-Bohldamm. W 1948 roku zamieszkała w gminie Stubben. Kontynuowała naukę do matury w 1954 r. W międzyczasie dwukrotnie wyjeżdżała na kilkumiesięczne programy wymiany do USA, gdzie uczęszczała do szkoły średniej (Milwaukee). Po zdaniu matury pracowała jako stenotypistka w amerykańskich siłach zbrojnych w Bremerhaven. W październiku 1955 podjęła studia na Wydziale Prawa i Nauki o Państwie Uniwersytetu w Getyndze. W latach 1960 – 65 odbyła aplikację w organach wymiaru sprawiedliwości landu Bremen oraz praktykę w urzędach w Bremie, Bremerhaven, Getyndze i Berlinie. W latach 1960-61 w ramach wymiany stażystów studiowała na Uniwersytecie w Leningradzie. 1962 – 64 to okres aplikantury i asystentury naukowej w Instytucie Prawa Narodów i Międzynarodowego Prawa Gospodarczego na Uniwersytecie w Getyndze. W 1965 roku rozpoczęła pracę w służbie dyplomatycznej RFN. Pracowała w konsulatach w: Genewie, Detroit, Nowym Jorku, Chicago, Gdańsku (1990-93), Detroit i Nowosybirsku. Od sierpnia 2003 r. mieszka w Oberwinter. Jest autorką książki Kaszubi. Przewodnik śladami podróży badawczej rosyjskiego uczonego Aleksandra Hilferdinga latem 1856 roku, opatrzony posłowiem traktującym o małej ojczyźnie Kaszubów, rozwoju ich świadomości regionalnej oraz ochrony praw ich małej ojczyzny w dużym regionie opublikowanej w dwujęzycznej wersji – polskiej i niemieckiej oraz tomu wspomnień Byłam i jestem gdańszczanką.

Zapraszano nas na wszystkie ważniejsze uroczystości w mieście. W odrodzonej Polsce, po zniesieniu stanu wojennego, powstawały nowe organizacje, które starały się podnieść rangę Gdańska jako miasta nad Bałtykiem. Odbywały się liczne zebrania założycielskie i spotkania środowiskowe. (...) Prawie codziennie odbywała się jakaś ciekawa impreza kulturalna, często w ratuszu starego miasta - w Nadbałtyckim Centrum Kultury.
(M. Wannow, Byłam i jestem gdańszczanką)