Antystress - piętnasty na piętnastolecie... czyli najlepsi z najlepszych.
W 2007 roku Nadbałtyckie Centrum Kultury obchodzi XV-lecie powstania. 28 kwietnia w Ratuszu odbędzie się piętnasty Antystress na pietnastolecie NCK.
A w programie piętnasty na piętnastolecie wystąpią: najlepsi z najlepszych czyli: Los Perros del Tango, Tomasz Olszewski, Ikenga Drummers, Krzysztof Leon Dziemaszkiewicz, Arkadiusz Brykalski i 4 One, Jarek Janiszewski i Paweł Konjo Konnak.
O artystach:
Tomasz Olszewski
- autor tekstów, kompozytor, wykonawca, dziennikarz i prezenter radiowy i telewizyjny, lub – po prostu – śpiewający poeta. Jest laureatem niemal wszystkich najważniejszych polskich festiwali studenckich w latach 1984-85. Jego wcześniejsze piosenki znalazły się na kilku kasetach i płycie zawierającej wybór najciekawszych śpiewających autorów lat osiemdziesiątych. Skomponował także muzykę do dwóch spektakli. Publikował swoje teksty w almanachach poetyckich i antologiach, a w 1991 roku Oficyna Wydawnicza C&T wydała tomik jego piosenek zatytułowany „Zapiski z podróży”.Tomasz Olszewski dokonał wielu nagrań radiowych i telewizyjnych, miał swój program monograficzny w cyklu „Powrót bardów”. Pisał także piosenki dla innych wykonawców, zamieszczał swoje teksty publicystyczne i felietony w paru gazetach i periodykach a także magazynach muzycznych. Jest także autorem polskich tekstów do spektaklu “Fado” w Tetrze Wybrzeże w Gdańsku, uhonorowanego nagrodą Marszałka Województwa Pomorskiego jako największe wydarzenie muzyczne 2003 roku. Od 1995 roku Olszewski jest prezenterem w Radiu Gdańsk, współtworzy niedzielny program kulturalny Salon Artystyczny. W Telewizji Gdańsk można go, co tydzień zobaczyć w programie „Brulion Kulturalny”.
Kwartet “Los Perros del Tango”
-to absolwenci Akademii Muzycznych - mający za sobą wiele estradowych sukcesów, począwszy od udziału w ważnych wydarzeniach artystycznych na scenach Polski i Europy, aż po uczestnictwo w konkursach.
Podobne zainteresowania muzyczne skłoniły ich do stworzenia wspólnego projektu. Tak powstał zespół.
Muzyka, którą grają, to ukłon w stronę wspaniałego stylu tanga argentyńskiego, przeżywajacego swój “Złoty Wiek” od początku lat trzydziestych, aż do późnych pięćdziesiątych XX stulecia. Inspiracją muzycznych działań muzyków jest twórczośc mistrzów gatunku. Anibal Troilo, Osvaldo Ruggiero, Carlos Di Sarli, Osvaldo Pugliese, Julian Plaza – to nazwiska, które kształtują ich “tangową tożsamość”.
Wszechstronność działań zespołu potwierdza współpraca z profesjonalnymi tancerzami i aktorami.
“Los Perros del Tango” jest doskonałą przeciwwagą dla rozpowszechnionego stylu Astora Piazzolli i jednocześnie hołdem dla wielkiej tradycji.
Skład kwartetu:
Marcin Krzyżanowski – akordeon
Michał Patroń – skrzypce
Paweł Poterewicz – fortepian
Sebastian Wyszyński - kontrabas
Arkadiusz Brykalski oraz Zespół 4 one, czyli Cztery One:
Kwartet smyczkowy działający od 2002 r.Skład: Barbara Orpik-Rompca-skrzypce, Marzena Sikała-skrzypce, Elżbieta Górka- altówka, Aneta Lenkowska- Brykalska-wiolonczela. Zespół wykonuje bardzo zróżnicowaną stylistycznie muzykę od klasyki do jazzu, musicalu po pop o rock.Panie współpracują z Teatrem Wybrzeże, Muzycznym i Miejskim w Gdyni.
Arkadiusz Brykalski - Absolwent Państwowego Policealnego Studium Wokalno-Aktorskiego im. Danuty Baduszkowej przy Teatrze Muzycznym w Gdyni. W latach 1998 - 1999 aktor Teatru Muzycznego im. Danuty Baduszkowej w Gdyni. Od 2001 roku aktor Teatru Wybrzeże.
Ikenga Drummers powstał w grudniu 1997 roku, nazwa zespołu pochodzi z jezyka IGBO, jednego z narodów w Nigerii, a oznacza Ducha Opiekuńczego, którego posiada każdy człowiek. Stamtąd pochodzi właśnie założyciel i kompozytor LArry Okey Ugwu. Pozostali członkowie to rodowici Słowianie. Zespół wykonuje muzykę etniczną, będącą połaczeniem tradycyjnych rytmów afrykańskich i polskich.Podstawą inspiracji stanowią tu pieśni gospel z Afryki Zachodniej oraz polskie piosenki ludowe oparte na transowych rytmach bębnów. Właśnie bębny (własnoręcznie wykonane przez członków zespołu) stanowią podstawę muzyki. Pozostałe instrumenty to oryginalne instrumenty perkusyjne pochodzące z Afryki. Całość muzyki dopełniają tancerki Afro Dance, których taniec rozbudzi najtwardsze dusze!
W skład zespołuwchodzą między innymi:
Larry Okey Ugwu – śpiew, dżembe
Tomasz Lipski – śpiew, konga, dżembe
Grzegorz Welizarowicz – śpiew, dżembe
Tomasz Dobies – konga i przeszkadzajki
Alex Schroeder – śpiew i przeszkadzajki
Jarek Janiszewski
W 1984 roku dwóch studentów Politechniki Gdańskiej: Jarosław Janiszewski i Jarosław Figura założyło zespół MATKA FOLUSZ. Później formacja zmieniła nazwę najpierw na BIELIZNA GÓRINGA, a następnie na: BIELIZNA. Projekt Janiszewskiego należał do bardzo popularnej wtedy Trójmiejskiej Sceny Alternatywnej. Krytycy szczególną uwagę zwrócili na, przesycone absurdalnym poczuciem humoru, teksty Janiszewskiego oraz na jego sposób śpiewania, który kojarzył się "z psem Huckelbery wykonującym piosenki Toma Jonesa". Przeboje Bielizny to m.in. "Prywatne życie kasjerki PKP", "Terrorystyczne bojówki".
W 1991 r. Jarek Janiszewski otrzymał od Drugiego Programu Telewizji Polskiej propozycję prowadzenia cyklicznego programu o polskiej muzyce rockowej - Rock Noc. W owym czasie był to najdłuższy program nadawany na żywo w polskiej telewizji.
Wkrótce potem Janiszewski rozpoczął karierę konferansjera. Prowadził m.in. koncert na głównej scenie w Jarocinie (1992 r.) oraz koncert gwiazd firmy MJM (Fama 93).
W roku 1998 światło dzienne ujrzało kolejne dziecko Janiszewskiego - Czarno-Czarni. W składzie tej formacji znaleźli się muzycy zespołu Big Cyc. Ludzie oszaleli na punkcie tego wydawnictwa ("Nogi", "Trąbotwist"), czego wyrazem była platynowa płyta przyznana zespołowi. Po dwóch latach ukazała się kolejny krążek Czarno-Czarnych pt. "Niewidzialni". Wydawnictwo promowane było piosenką "?piąca Jola".
Zachęcony sukcesem Czarno-Czarnych, Janiszewski wraz z przyjaciółmi z Bielizny i Big Cyca zakłada kolejny zespół, który przyjmuje nazwę Doktor Granat. Adekwatnie do nazwy, image zespołu nawiązuje do militarnego, aczkolwiek mocno "zakręconego" klimatu odwołującego się do takich filmów jak "MASH", czy "Złoto Dla Zuchwałych".
Występuje rónież w duecie z trójmiejskim bardem Jarkiem Ziętkiem. Wspólnie - jako Gremplina - wykonują znane przeboje polskie i światowe. Nie byłoby w tym nic szczególnego, gdyby do tych utworów Doktor nie dopisał własnych tekstów. A jako próbka ich twórczości niech posłuży zestawienie tytułów oryginałów i przeróbek.
Paweł Konnak
Pseudonim: Konjo
Przez 10 lat studiował filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Pracował jako robotnik rolny i budowlany, dziennikarz, pomoc kuchenna, roznosiciel mleka oraz w fabryce. W latach 1984-1986 aktywista ruchu punk. Od 1986 r. akcjonista Grupy Poetyckiej Zlali Mi Się Do ?rodka. Wydawca magazynów "Gangrena" i "Futurfoto" oraz współuwielacz pism "Higiena" i "Metafizyka społeczna". Edytor Księgozbioru i Fonografii Zlew Polski. Autor kilku filmów m.in. "Totart Czyli Przemyślność Domokrążcy", "Galeria C14", "Dezerter - Nie ma zagrożenia", "Riff - Tymon Tymański", "Exodus - Robert Brylewski", "Totart Nad Miastem". Współautor kabaretu rockowego Lalamido. Napisał tom zlewin lirycznych pt. Sztuka restauracji. Aktualnie artysta rewiowy i kustosz Muzeum Polskiego Rocka w Gdańsku.
Krzysztof Leon Dziemaszkiewicz
aktor, performer, choreograf -
W latach 1987-1995 był tancerzem i asystentem choreografa w Teatrze Ekspresji w Sopocie. Brał udział we wszystkich realizacjach scenicznych i filmowych teatru. Od 1995 roku prowadzi własny teatr PATRZ MI NA USTA, najpierw w Gdańsku, a od 1997 roku w Berlinie. Jako tancerz i choreograf współpracował z Berlińskim teatrem „Moving M3” i z Teatrem „Babcia Zosia”. Od 2005 roku współpracuje z niemiecka performerka polskiego pochodzenia Mariolą Brillowską. Na stałe związany jest z Sopockim Klubem SFINKS, dla którego tworzy choreografie do pokazów mody, performance i happeningów.
W pracy scenicznej rzeczą dla niego istotną jest swobodna możliwość wyrażenia siebie. Nie pracuje w oparciu o literaturę, gotowe libretta. Stara się, by wypowiedź była w pełni czysta i osobista. W swych spektaklach posługuje się różnorodnymi formami ruchowymi, m.in.: tańcem współczesnym, ekspresyjnym, slow motion, które podobnie jak gra aktora/tancerza są nośnikami ekspresji i emocji.
W pracy twórczej Dziemaszkiewicza głównym tworzywem są emocje oraz otwartość wobec scenicznych partnerów. Widowiska Teatru powstają jako obrazy interdyscyplinarne, w których elementy takie jak: muzyka, plastyka, taniec, przestrzeń, atmosfera wydarzeń, klimat obecnej publiczności, napięcie wywołane grą tancerzy-aktorów, tworzą pewne wrażenia. Doznania te nie powinny być obarczone doświadczeniem widza, ani też wykonawcy, ale otwarte na wszystko, co nowe i nieznane...
