Antystress - comiesięczne spotkanie towarzysko - artystyczne, mające na celu konsolidację środowiska twórczego, politycznego i biznesowego Trójmiasta.
Tym razem motywem przewodnim imprezy będą zimowe klimaty.
Program Antystress - zimowe klimaty:

• Exits
• Paulus Mazur - poezja
• Ensemble - trio jazzowe
• Małgorzata Szmuda z zespołem TIO
• Anna Haracz i Tomasz Antonowicz - Kino Variatino - spektakl TRZY MAłPY
• Karaoke show!
• Tomasz Olszewski z zespołem

   

O wykonawcach:

TOMASZ OLSZEWSKI- autor tekstów, kompozytor, wykonawca, dziennikarz i prezenter radiowy i telewizyjny, lub – po prostu – śpiewający poeta. Jest laureatem niemal wszystkich najważniejszych polskich festiwali studenckich w latach 1984-85. Jego wcześniejsze piosenki znalazły się na kilku kasetach i płycie zawierającej wybór najciekawszych śpiewających autorów lat osiemdziesiątych. Skomponował także muzykę do dwóch spektakli. Publikował swoje teksty w almanachach poetyckich i antologiach, a w 1991 roku Oficyna Wydawnicza C&T wydała tomik jego piosenek zatytułowany „Zapiski z podróży”.Tomasz Olszewski dokonał wielu nagrań radiowych i telewizyjnych, miał swój program monograficzny w cyklu „Powrót bardów”. Pisał także piosenki dla innych wykonawców, zamieszczał swoje teksty publicystyczne i felietony w paru gazetach i periodykach a także magazynach muzycznych. Jest także autorem polskich tekstów do spektaklu “Fado” w Tetrze Wybrzeże w Gdańsku, uhonorowanego nagrodą Marszałka Województwa Pomorskiego jako największe wydarzenie muzyczne 2003 roku. Od 1995 roku Olszewski jest prezenterem w Radiu Gdańsk, współtworzy niedzielny program kulturalny Salon Artystyczny. W Telewizji Gdańsk można go, co tydzień zobaczyć w programie „Brulion Kulturalny”.

Na Antystressie wykona trzy autorskie piosenki o tematyce zimowej;

E X I Ts - grupa prezentująca akustyczne wersje standardów muzyki rock, pop, soft rock. Zespół preferuje spokojne dźwięki. EXITs zaistniał na scenie Klubu Atelier w Sopocie. W repertuarze Zespołu jest również program z wybranymi tekstami Agnieszki Osieckiej do muzyki Seweryna Krajewskiego p.t.’’… a Ty, który wszystko wiesz…’’

Zespół EXITs:
Paweł Szewczyk – KAT – MALLET
Robert Adamski – gitara basowa
Edward Mielcarek – gitara akustyczna, gitara (12) , vocal

MAłGORZATA SZMUDA -absolwentka AMG, laureatka wielu konkursów wokalnych, wyróżniona w programie "Szansa na sukces", śpiewająca w Teatrze Wybrzeże, pojawia się także epizodycznie na „szklanym ekranie”.
Obecnie studiuje w Studium Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Gdańsku na wydziale wokalnym. ?piewa standardy jazzowe i kompozycje własne z towarzyszeniem swoich przyjaciół - muzyków i aktorów gdańskiej sceny teatralnej. Obdarzona jest pięknym altem. Jak sama o sobie mówi jest: „zaczarowana brzmieniem grzechotek, dzwoneczków, kopytek, pulsującego rytmu i przestrzeni….”

PAWEł Paulus MAZUR- poeta, znany z anteny Radiostacji (Windą na szafę), Totartu, Lalamido, Brzóska Show i wielu innych muzyczo-satyryczno-telewizyjno-performansowych projektów, Weteran Formacji Poetyckiej Zlali mi się do środka, muzyk, grafik, filmowiec. Postać inteligentna, bogobojna, wrażliwa i niezmiernie twórcza, na Antystressie zaprezentuje swoje poezje…

ENSMEMLE - trio jazzowe tworzą: Joanna Duda - p , Jacek Mazurkiewicz - db, Pawel `Model` Osicki - dr
więcej informacji na: www.myspace.com/ensembletrio.

TEATR TAÓCA i MUZYKI KINO VARIATINO (1998) powstał z inicjatywy Anny Haracz, Joanny Czajkowskiej i Jacka Krawczyka (obecnie tworzą Teatr Okazjonalny) oraz Grzegorza Rogińskiego. Od roku 2000 Anna Haracz samodzielnie kieruje działalnością artystyczną teatru a od roku 2007 tworzą go:

Anna Haracz - tancerka, choreograf, nauczyciel hatha-jogi
Magda Kwaśnik – kostiumy, foto
Tomasz Antonowicz - muzyk, kongi, udu, instrumenty perkusyjne
Grzegorz Kufel – wizualizacje, projekty graficzne

Na przestrzeni lat teatr zrealizował piętnaście mniejszych i większych spektakli. Spektakle te prezentowane były na festiwalach tanecznych oraz teatralnych w całej Polsce (Gdańsk, Kalisz, Lublin, Sopot, Kraków, Warszawa, Olecko, Gryfino, itd.) oraz zagranicą (Estonia, Ukraina).

W swojej pracy najbardziej zainteresowany jest szeroko pojętym tańcem współczesnym oraz szukaniem naturalnych dróg tworzenia ruchu poprzez improwizację. Wraz z warstwą ruchową powstaje grana na żywo muzyka, która stanowi integralny element dramaturgii. Warstwa wizualna i kostiumy tworzone są w ścisłej aczkolwiek indywidualnej współpracy pomiędzy artystami. Spektakle zazwyczaj nie są opowieściami lub historiami, są klimatem, nastrojem lub relacją z kimś, czymś innym, obcym lub dobrze już znanym. A wszystko to niezmiennie krąży wokół chęci wniknięcia w istotę magii.
Teatr Tańca i Muzyki Kino Variatino

Spektakl „Małpy Trzy”

choreografia, taniec - Anna Haracz
muzyka - Tomasz Antonowicz
wizualizacja, oprawa graficzna - Grzegorz Kufel
kostiumy - Magda Kwaśnik

Projekt łączący taniec współczesny, muzykę perkusyjną graną na żywo, film i sztuki plastyczne. Inspiracją spektaklu są Małpy z Nikko w Japonii z zakrytymi oczami ustami i uszami. Jest to głęboko zakorzeniony symbol w kulturach Wschodu. „Trzy Małpy" symbolizują odcięcie się od świata zewnętrznego i jego „zła". Można to zinterpretować: „Nie patrzę, na to co, jest złe, nie słucham tego co jest złe i nie mówię o złu". „Trzy Małpy" to również wycofanie zmysłów i skierowanie się do ludzkiego wnętrza by zobaczyć, poczuć i usłyszeć co w nim jest. W przełożeniu na pracę artystyczną ta starożytna figurka posłużyła nam jako inspiracja do stworzenia bardzo intymnej wewnętrznej przestrzeni, która istnieje w nas jedynie wtedy gdy odcinamy się a raczej nie wchodzimy w reakcję z tym co jest zewnętrzne. Spektakl składa się z trzech części choreograficzno-muzyczno-plastycznych będących zwieńczeniem naszych przemyśleń. Nie słuchanie opinii z zewnątrz pogłębia stan skupienia, uwagi, spokoju i pewności. Dzięki temu pewniej i precyzyjniej można wykonać swoją pracę (w tym przypadku tańczyć, grać). ?wiadomość bycia oglądanym, ocenianym (widzenie), tworzy napięcia w ciele, odruch nadmiernego starania się zawęża przestrzeń wewnętrzną i zewnętrzną, gubimy poczucie wolności i radości. Kiedy nas nikt nie ogląda tańczymy, gramy dla przyjemności poruszania się, potrzeby wyrażenia tego co jest w nas w danej chwili. Ruch i dźwięk jest swobodniejszy, piękniejszy i o dziwo bardziej precyzyjny, a przede wszystkim prawdziwy. Gdy nie mówimy samym sobie negatywnych rzeczy jesteśmy silni i stabilni w tym co jest. Tak więc spektakl jest niejako multimedialną opowieścią zawierającą osobiste przemyślenia i wewnętrzne poszukiwania tego co jest w nas.