Nadbałtyckie Centrum Kultury oraz Wydawnictwo Literackie zapraszają na promocję książki "W ogrodzie Mirandy" Katarzyny Krenz.
Spotkanie poprowdzi Anna Janko.
Interesujący debiut tłumaczki i malarki
Katarzyny Krenz W ogrodzie Mirandy.
Książka opowiada o polskiej emigrantce, która z wyżyn prawniczej kariery w Warszawie, spadła na peryferia angielskiego miasta, będąc na dodatek w nieplanowanej ciąży.
Miranda w jednej chwili traci lukratywną posadę, a tym samym szansę na błyskotliwą karierę. Powodem zawodowej klapy jest ciąża przebojowej „singielki”,
która wyklucza ją ze środowiska fantastycznie markowych i nieskazitelnie „trendy” pracoholików robiących karierę. Szybko jednak okazuje się, życiowa katastrofa staje się początkiem nowej drogi, a ciąża działa jak talizman szczęścia.
Akcja powieści rozgrywa się pośród sal Uniwersytetu Cambridge, gdzie bohaterka pracuje jako sprzątaczka,
a salonem wdowy po profesorze, u której Miranda zamieszkała.
Diametralna zmiana życiowej sytuacji przynosi Mirandzie wspaniałe dary od losu, których bohaterka nigdy by nie otrzymała biegnąc w jałowym „wyścigu szczurów”. Wraz z rozwijającą się ciążą rożnie wokół Mirandy nowy świat i krąg niebanalnych przyjaciół.
W tym świecie Miranda po raz pierwszy czuje się wolna i szczęśliwa.
Mądra, zabawna i krzepiąca powieść dla myślących kobiet. Angielski humor i realia, polska bohaterka, błyskotliwe dialogi i galeria ekscentrycznych postaci.
O książce:
Miranda
Jest młodą, atrakcyjną, dobrze wykształconą kobietą, która zna swoją wartość. To Europejka w każdym calu. Zna świat, języki obce. To jej „gap year” – rok przerwy, jaki często robią sobie młodzi ludzie na Zachodzie – czas na poznanie świata i siebie. Przypadek sprawił, że dla Mirandy ten przejściowy czas wiąże się z ważnymi decyzjami życiowymi.
Miranda należy do pokolenia młodych Polaków, którzy swoje losy rozgrywają samodzielnie, odrzucając balast historyczny. Dziś młode pokolenie nie umiera za ojczyznę, nie walczy na barykadach, Polska nie jest już socjalistyczną klatką bez wyjścia. ?wiat się poszerzył, podobnie jak pole naszych wyborów. Młodzi ludzie nie muszą uciekać, prosić o azyl, emigrować z biletem w jedną stronę. Mogą wyjechać i w każdej chwili wrócić. Po prostu wybierają miejsce w świecie, gdzie jest szansa na pracę, gdzie mają ochotę pomieszkać…
To zdarzyło się w Anglii
Ta książka to próba spojrzenia na nasze „miejsce w Europie” z odmiennej perspektywy.
Miranda jedzie do Londynu w sprawach służbowych, by przeprowadzić negocjacje, od których wiele zależy. Nagła niedyspozycja (objawy wczesnej ciąży!), nieudane spotkanie i – w trybie natychmiastowym zostaje zwolniona z pracy. Traci wszystko. W przełomowej chwili podejmuje dwie ważne decyzje: postanawia zostać w Anglii i tu urodzić dziecko. Ryzyko tym większe, że będzie samotną matką. Jednakże w jakiś sposób ani fakt, że jest tam absolutnie sama (bez zaplecza rodzinnego, towarzyskiego etc.), ani decyzja o podjęciu pracy sprzątaczki nie sytuują jej na poziomie taniej siły roboczej, nawet w tak rozwarstwionym klasowo społeczeństwie jak angielskie.
Wybór Mirandy
Historia Mirandy pokazuje, że nie każda klęska musi być przegraną. Utrata dobrej posady w prestiżowej warszawskiej kancelarii prawniczej i nieplanowana ciąża stawiają ją przed trudnymi wyborami. Ale jednocześnie dają jej czas - dziewięć miesięcy - by zastanowić się nad sobą, swoją przyszłością, życiem, światem.
I – by usłyszeć innych.
Zamknięcie jednych drzwi otworzyło przed nią inne, pomogło Mirandzie zrozumieć, że człowiek jest „samotną wyspą” właśnie tam, w „nowym wspaniałym świecie”, podczas gdy w starym, gdzie czas płynie wolniej, ludzie wciąż mają czas na filiżankę herbaty i prawdziwą rozmowę. Prawdziwą, to znaczy taką, w której myśl filozofa nadaje głębszy sens naszej egzystencji.
W ogrodzie Mirandy
To opowieść wielopłaszczyznowa, gdzie obok głównej bohaterki pojawiają się też inne kobiety. Irena Montag, która przyjeżdża do Cambridge na stypendium naukowe, oraz Mary Osborne, z domu Maria Obornicka, wdowa po profesorze filozofii. Podziały miedzy nimi nie przebiegają na linii piękna i bogata, młoda, w średnim wieku czy stara, wykształcona czy nie, lecz w zderzeniu z sytuacjami, zmuszającymi bohaterkę i czytelnika do opowiedzenia się po jednej ze stron. Te zderzenia często niszczą, burzą, pozostawiają głębokie rany i urazy. Ale potrafią też zbudować - jeśli w krytycznym momencie życia, tak jak Miranda, zdobędziemy się na to, by powiedzieć: dość. Można by powiedzieć za Dąbrowską, że są to „przygody kobiet myślących”.
Katarzyna Krenz (ur. w 1953 w Gdańsku) dziennikarka, tłumaczka, poetka, malarka. Po ukończeniu Szkoły Baletowej podjęła studia w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Gdańskiego, które ukończyła pisząc pracę poświęconą współpracy artystycznej Jarosława Iwaszkiewicza i Karola Szymanowskiego. Przez kilka lat pracowała w redakcji muzycznej Polskiego Radia, a następnie w redakcji kulturalnej gdańskiego ośrodka TV Pisze eseje, poezje, ma bogaty dorobek jako tłumaczka literatury anglojęzycznej. Zajmuje się również malarstwem akwarelowym, które wystawia w kraju i zagranicą.
